مرداد 1397 | گالری محسن، تهران، ایران.
نخته کلکسیونی از اشیای مفهومی، کاربردی و تکنولوژی‌محور است که به ارتقا فرهنگ خرید و فروش آثار مدیا آرت کمک می‌کند. این نمایش گروهی را علی فی کارگردان هنری نخته گردآوری کرده است.
سیزده پروژه از سوی پانزده هنرمند در این نمایش گروهی در قالب مدیوم‌های مختلف چون عکاسی، چیدمان، ویدیو،طراحی لباس، حجم، صدا و ترکیب مواد ارائه شده است. این پروژه‌ها همه کالبد را عامل فردیت‌یافتن می‌دانند. در این‌جا مرز، تشخیص خود و دیگری است. محل پایانیافتن خود و آغاز دیگری ایجاد هویت می‌کند و هویت تمایز را تعریف می‌کند: نخته‌ی شکل‌گیری کالبد فردی (بدن) و کالبد جمعی (گروه اجتماعی). نخته بر این ایده‌ی رهایی کالبدها و مرزها ایجاد شد. هنرمندان نشان داده شده در این نمایشگاه عرفان جمشیدی، شیرین رضایی، سهیل راد، شهاب شاه علی، دنیا فاضل نیا، نازلی شهوق، محمدرضا طزری، نازنین فتاحی، فردا (مریم پسیان، سارا سرخیل) در همکاری با سهیل ریاحی، سارا قاجار، اشکان قدیم خانی و علی هنرور بودند.
این مجموعه مخاطب را با ترکیبی از مدیوم‌ها و اشیا روبرو می‌کند و به بازی درآوردن و نشانه‌گذاری‌های بدن در جامعه‌ی معاصر می‌پردازد: بازی‌هایی که به فیزیک بدن مربوط می‌شود و ماجراجویی جدید دارد. این شیوه‌ی گذار از مرزها نه تنها بخشی از ایده‌ی اولیه‌ی شکل‌گیری نمایشگاه بود، که بعدتر در نحوه‌ی انتخاب رسانه یا به تعبیر دیگر واسطه مدیوم نمود پیدا کرد. اشیایی به صرف دکوراتیو بودن یا البسه به صرف پوشیدن دیگر معنا و کارکرد اولیه خود را از دست داده است؛ همچون بدن که امروزه یک موجودیت از مد افتاده است و در کالبدهای مختلف چندپاره می‌شود.
